Het verborgen wonder – schijn bedriegt soms in positieve zin

door Gepubliceerd op

‘Schijn bedriegt’ vatten we meestal negatief op, het blijkt dan minder mooi te zijn dan het er uitziet.  Maar het kan ook andersom. 

Kijkend naar het lijden van Jezus wordt menige droom aan diggelen geslagen.  Het beeld van de goede God, die zich Abba Vader laat noemen, krijgt een bevreemdend kantje.  Hoezo ‘geborgen in Zijn hand’?  
Oké, wij als mens begrijpen het lijden misschien niet op dat moment, maar welk ontwrichtend gevoel blijft er over als ook Jezus zelf het uitroept…  “waarom verlaat Gij Mij!?”.  Slaat wanhoop dan niet dubbel toe? 

Hoe moet het verder met onze nieuwe Koning!? 
Was dit het nu?  Heb ik iets gemist?

” Als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht.”  (Joh 12:24 NBV)
” Iedereen moet door het vuur van de beproeving gaan en zo gezouten worden.” (Marc 9:49 GNB)

Kijken in het verborgene… 
De uitdaging voor iedereen die iets van God probeert te begrijpen. 
Maar het loont. 
Want inderdaad, er is weldegelijk iets te vinden.  Een verborgen wonder. 
Net daar waar onze wanhoop ligt komt vruchtbare bodem tevoorschijn voor het nieuwe dat Hij in ons wil zaaien. 

Ik herneem nog even mijn prozastukje: – Terwijl God zwijgt – (met bijkomend slotvers)

Ik hoor alleen wat Christus roept
“Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?”
Ik zie alleen    wat God NIET doet …
          – iets –
Ook omstaanders horen of zien   niets
Alleen diepe duisternis

En toch
Net in dát zwijgen   van God
brengt Hij verzoening
tussen de wereld en Zichzelf
Er gebeurt (n)iets?

Verzoening
Door te zwijgen
Door gebedswensen niet te verhoren

Verzoening

Nu loop ik tegen mijn eigen
pijn en ongewenste zwaktes aan
En God helpt   niet

Mijn God, waarom verlaat Gij mij?

Of is het
omdat ik mij moet leren verzoenen
met de leefwereld die in mij is
                    mijn pijn, mijn angsten,
                    onzekerheden en falen,
                    zonder dat er iets aan wordt gedaan
en leren vermoeden, veronderstellen, hopen
dat er een realiteit is
die NOG veel groter is
en nog veel verder gaat
dan mijn horen en mijn zien nu op dit moment

Heer
Uw zwijgen brengt mij
          met mijn tenen tegen de muur van mijn mogelijkheden
          met mijn neus op de feiten
          met mijn handen duw ik er tegen  zonder dat de muur wijkt
          met mijn hoofd vang ik de klap op

Heer
Uw zwijgen brengt mij
de mogelijkheden van mijn eigen kracht in beeld
          Het stelt niets voor

Heer
het lukt mij niet
en u zegt
zo is het goed

Hier    in deze fase
groeit nederigheid
afhankelijkheid
luisteren
overgave
gehoorzaamheid
          en onvoorwaardelijke liefde
          die ik mag ontvangen
          om dan door te geven

Heer zaai in mij
Uw hoop, Uw visie
zodat ik, met nieuwe moed
de weg kan gaan
die leven doet

Vrede,
Marc